خبرگزاري فارس: برخي از گروه هاي سياسي و رسانه هاي وابسته به آنها، با استناد به بخش هايي از اظهارات سردار جعفري، اين سخنان را به منزله حمايت سپاه از يك جريان سياسي دانسته و بر اين اساس، سپاه را به وارد شدن در صحنه سياست و رقابت هاي سياسي بين جناح ها و جريان هاي سياسي متهم ساختند.


سخنان فرمانده كل سپاه در جمع مسئولين بسيج دانشجويي مبني بر حمايت سپاه و بسيج از اصولگرايي با واكنش هاي متفاوتي مواجه گرديد. برخي از گروه هاي سياسي و رسانه هاي وابسته به آنها، با استناد به بخش هايي از اظهارات سردار جعفري، اين سخنان را به منزله حمايت سپاه از يك جريان سياسي دانسته و بر اين اساس، سپاه را به وارد شدن در صحنه سياست و رقابت هاي سياسي بين جناح ها و جريان هاي سياسي متهم ساختند. در هفته گذشته بيشتر روزنامه هاي دوم خردادي با بهانه قرار دادن سخنان فرمانده سپاه، اين جهت گيري سپاه را بر خلاف وصاياي حضرت امام(ره) ارزيابي كرده و با يادداشت ها و تحليل هاي گوناگون نسبت به انحراف از خط امام هشدارها دادند.
در اين زمينه دو نكته اساسي بايد مورد توجه همه علاقه مندان و دلسوزان انقلاب اسلامي و پيروان امام(ره) قرار گيرد.
1- سردار جعفري چند روز پس از سخنراني در همايش مسئولان بسيج دانشجويي دانشگاه ها و با توجه به بازتاب ها و واكنش هاي انجام شده از سوي يك جريان خاص سياسي، با صراحت اعلام كرد از سخنانش برداشت صحيحي انجام نشده و آنچه بيان شده هرگز به منظور حمايت از يك جناح سياسي نبوده است. فرمانده كل سپاه حمايت سپاه از اصولگرايي به عنوان يك تفكر و انديشه بنيادي را بر اساس رهنمودهاي حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبري، وظيفه سپاه اعلام كرد و گفت اين حمايت به معناي دفاع و يا حمايت از يك جناح و حزب سياسي نمي باشد.
2- بيشترين هياهوها و جنجال هاي رسانه اي طي هفته گذشته در مورد اظهارات سردار جعفري و موضع گيري اين رسانه ها مبني بر ناديده گرفتن وصايا و ديدگاه هاي حضرت امام در خصوص عدم ورود نظاميان به عرصه سياست، از سوي كساني انجام شد كه در طي ساليان گذشته بيشترين جفاها را نسبت به امام(ره) روا داشتند و يا در قبال حركات امام زدايي در جامعه مهر سكوت بر لب زده بودند. اين نكته بسيار جاي تامل دارد كه چگونه افرادي كه ساليان متمادي خود بر حريم امام(ره) تاختند، اينك دلسوز امام(ره) شده و با سوءبرداشت از سخنان كسي كه با يك عمر مجاهدت تبعيت خود را از امام و رهبري به اثبات رسانده، فرياد وا اماما سرمي دهند. با توجه به آنچه گذشت، پاسخ به اين سوال ضروري است كه چرا سپاه از تفكر اصولگرايي حمايت مي كند؟ اكنون در جامعه دو جريان سياسي عمده و فعال وجود دارد. يك جريان موسوم به دوم خرداد و مدعي اصلاح طلبي بوده و جريان ديگر اصولگرايان هستند. هر دو جريان داراي نوعي دسته بندي هاي دروني براساس سلايق مختلف و ديدگاه هاي متفاوت مي باشند. تفكر اصولگرايي كه يك تفكر ناب در تاريخ مبارزات ملت ايران در دوران معاصر است، طي ساليان اخير با اين عنوان موقعي برجسته گرديد كه اصول اساسي و بنيادي انقلاب اسلامي و نظام جمهوري اسلامي مورد هجوم واقع گرديد. در واقع اين تفكر با اين عنوان (اصولگرايي)، واكنشي بود به هجمه ها و مخالفت ها و كينه توزي ها عليه انقلاب اسلامي و دستاوردهاي آن كه از سوي برخي از احزاب و گروه هاي سياسي در سال هاي گذشته در كشور انجام شد. تفكر اصولگرايي با اين تعريف يعني تفكر انقلاب اسلامي و گفتمان اصولگرايي، يعني گفتمان انقلاب اسلامي كه دايره آن تمام نيروهاي مومن و وفادار به انقلاب اسلامي و آرمان هاي والاي حضرت امام(ره) را دربر مي گيرد. براين اساس بديهي است كه سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به عنوان نهاد و سازماني كه فلسفه وجودي آن دفاع و پاسداري از انقلاب اسلامي و دستاوردهاي آن مي باشد، در چنين شرايطي حمايت از تفكر اصولگرايي را يك وظيفه قطعي براي خود تلقي كند. اگر سپاه از تفكر اصولگرايي به عنوان يك انديشه بنيادي حمايت نكند، پس از چه چيزي حمايت كند؟ اگر در تفكر اصولگرايي، اسلامي به عنوان يك دين جامع، قانون اساسي، امام(ره)، ولايت فقيه و رهبري از اصول اساسي و بنيادين تلقي مي شود و اين تفكر و انديشه به دنبال حفظ اين اصول و حركت بر مبناي اين اصول مي باشد، آيا سپاه و بسيج غير از تلاش براي حفظ همين اصول وظيفه مهم ديگري دارند؟
اگر كساني به سپاه خرده بگيرند كه چرا شما از تفكر اصولگرايي حمايت مي كنيد، بايد از آنان سوال كرد كه شما اول نسبت خود را با اين اصول و تفكر اصولگرايي مشخص كنيد. اگر آنان اين اصول را قبول داشته باشند، سوال آنان بي مورد است. زيرا اين سوال مانند سوال كسي است كه انقلاب اسلامي و آرمان هاي آن را قبول داشته باشد و به سپاه خرده بگيرد و اعتراض كند كه چرا شما از انقلاب اسلامي و دستاوردهاي آن دفاع مي كنيد؟
اما اگر كساني اين اصول را قبول ندارند و به سپاه خرده مي گيرند و اعتراض مي كنند كه چرا شما از اصولگرايي حمايت مي كنيد، نمي توان به آنها اشكال گرفت كه چرا شما اين سوالات را مطرح مي كنيد، زيرا احزاب و گروه هاي سياسي بالاخره بايد به نوعي اعلان ديدگاه و موضع بنمايند. لكن آنان در اعتراض به سپاه حق ندارند سپاه را متهم به عدول از امام كرده و اينگونه تبليغ كنند كه سپاه برخلاف وصاياي امام(ره) وارد دسته بندي هاي سياسي شده است. آنان خود دچار انحراف از مسير امام(ره) شده و چون انحراف خود را نمي بينند يا نمي خواهند ببينند و يا تلاش مي كنند ديگران متوجه اين انحراف نشوند، انحراف را به ديگران نسبت مي دهند. براي اثبات اين نظريه، كافي است سابقه برخي از اين افراد و گروه هاي سياسي و رسانه هاي گروهي وابسته به آنها يعني روزنامه هاي زنجيره اي كه طي هفته گذشته فرياد وا اماما سردادند را در طي سال هاي 6731تا4831 بررسي كنيم. يك مطالعه اجمالي بر روي اين سوابق نشان مي دهد كه اينها تا چه اندازه به امام(ره) و آرمان هاي او وفادار بوده و هستند. اين بررسي اجمالي نشان مي دهد آنهايي كه اين روزها بيشترين جنجال ها را به پا كردند، در سال هاي مذكور، تمامي اصول بنيادي در تفكر اصولگرايي را به چالش كشيده و به زير سوال بردند. اگر كساني اين نظر و ديدگاه را قبول ندارند به تاريخ و اسناد در آرشيوها مراجعه كنند و ببينند بعد از دوم خرداد كه عده اي پيام آن را يك «نه بزرگ به گذشته» اعلام كردند، در روزنامه هاي زنجيره اي و در محافل گوناگون چه مسائلي را مطرح ساختند. بررسي كنند و ببينند وقتي كه پس از دوم خرداد شعار جامعه مدني سر داده شد، در روزنامه هاي زنجيره اي و در همايش ها جامعه مدني را كه آرزوي تحقق آن را داشتند، چگونه تعريف كردند؟ پس از شعار جامعه مدني، توسعه سياسي مطرح شد. بررسي شود كه در آن سال ها دوم خردادي ها تحت شعار توسعه سياسي دنبال چه نوع تحولات اساسي و بنيادي در ايران بودند و اين تحولات با انقلاب اسلامي و آرمان هاي حضرت امام(ره) چه نسبتي داشت؟ و پس از شعار توسعه سياسي، شعار اصلاحات سرداده شد. به راستي اين اصلاحات تعريف ناشده، چه نسبتي با انقلاب اسلامي و آرمان هاي امام(ره) دارد.
كساني كه امام(ره) و انقلاب اسلامي و نظام جمهوري اسلامي را به خوبي مي شناسند، به درستي درك مي كنند كه راه طرفداران جامعه مدني، توسعه سياسي و اصلاحات به قرائت دوم خردادي ها تا چه اندازه با راه امام فاصله دارد. براي كساني كه حافظه ضعيف دارند و ممكن است گذشته را به راحتي فراموش كرده باشند، فقط جملاتي از سخنان و يا نشريات دوم خردادي ها را از باب يادآوري مورد اشاره قرار مي دهيم:
1- اكبر گنجي از پرچمداران جامعه مدني در سال هاي 77-76: «جامعه مدني ولايت مطلقه فقيه را نمي خواهد. حتي ولايت را نمي خواهد چه رسد به مطلقه. ما احتياج به رهبر نداريم، مگرمردم يتيمند كه پدر بخواهند؟ فاشيست ها به دنبال پدر مي گردند.»
2- اكبر گنجي: «ولايت فقيه نه از اصول دين است نه از فروع دين و هيچ دليلي بر آن اقامه نشده است.» (كيان، فروردين77)
3- امير خرم: «ولايت فقيه يعني حكومت توتاليتر و ضدمردمي.» (همشهري، 19/6/77)
4- ابراهيم يزدي: «جامعه ولايي انحصارگر و مستبد است و ارزشي براي توده ها قائل نيست.» (پيام هاجر، ش233، فروردين و ارديبهشت77)
5- محسن كديور: «فقيه به انتخاب مردم مشروعيت حكومت پيدا مي كند و پس از انتخاب هم، وكيل مردم است نه ولي مردم.» (صبح امروز، دي77)
6- عبدالله نوري: «ولايت انتصابي امري غيرقابل فهم است و اشكالات و تناقضات عديده اي دارد.» (راه نو، شهريور77)
7- يوسفي اشكوري: «فقيه چون معصوم نيست، هرگز وجوب تبعيت ندارد. مباني وجوب اطاعت از فقيه كدام است؟» (آبان 1377)
8- هفته نامه آبان: «تاريخ مصرف نظرات سياسي امام خميني(ره) گذشته و مربوط به دوران ماقبل مدرن و زاييده افكار عاميانه و قديمي است.» (21/6/78)
9- هفته نامه آبان: «ولايت فقيه يعني خودكامگي و توسعه سياسي نفي خودكامگي است.» (10/5/77)
01- سروش: «انقلاب ما براساس اسلام اسطوره اي بنا شد، نه اسلام عقلاني.» (نشاط، 5/3/78)
11- محسن كديور: «تبعيت از بزرگان خصيصه جوامع عقب افتاده است.» (صبح امروز، 31/1/78)
12- نشريه جامعه سالم: «در زمان شاه ما قوانين بسيار مترقي تر از الان داشتيم.» (شماره38)
13- نقيب زاده: «روحانيت جماعتي ساده دل و فريب خورده اند و تحليل سياسي ندارند.» (توانا، ش94، مرداد78)
14- سروش: روحانيت ما هميشه عوام زده و دنباله رو عوام بوده اند.» (نشاط، 5/3/78)
15- روزنامه صبح امروز حجاريان: «امروز نزديك ترين مفهوم به كلمه عاشورا در ذهن ما شهادت است.... جامعه ما هنگامي كه در ميان خشونت و جنگ گرفتار آمد، بي شك نگاهي خشونت آميز به اين واقعه روا مي دارد.» (5/2/78)
16- روزنامه همشهري كارگزاران: «اشهد انك قد اقمت الصلاه و آتيت الزكاه و امرت بالمعروف و نهيت عن المنكر» مربوط به گذشته است و به جاي اين زيارتنامه مطالب حاوي آزادي بگذاريد.» (5/2/78)
17- روزنامه صبح امروز حجاريان و جبهه مشاركت: «اجراي حكم ارتداد با حقوق انساني منافات دارد و دفاع از مقدسات نيست.» (8/7/78)
18- روزنامه عصر آزادگان مشاركت: «قوانين شرعي درمورد زنان ظالمانه است.» (14/11/78)
19- نشريه راه نو: «در دنياي امروز با صدور احكام شرعي وخيال پردازي نمي توان از ورود و نفوذ تمدن و فرهنگ غرب به درون جامعه جلوگيري كرد.» (24/5/77)
20- روزنامه صبح امروز: «دامنه تساهل، امور جنسي و همجنس بازي را نيز فرا مي گيرد. اين امور مردود است، ولي نبايد ممنوع باشد.» (12/8/78)
21- نشريه راه نو: «پيامبر و ائمه فقط در برهه اي از زمان صلاحيت مرجعيت را داشته اند.» (3/5/77)
22- روزنامه صبح امروز: «پيامبر رفت و هيچ فردي را به جانشيني خود انتخاب نكرد. امام حسين(ع) جانشين پدر خود نبود.» (23/8/78)
اگر اين نوشتار اجازه مي داد اين رقم از 1000 فراتر مي رفت. جملات بالا نشان مي دهد كه پيام دوم خرداد يعني چه؟ اين جملات نشان مي دهد جامعه مدني، توسعه سياسي و اصلاحاتي كه در دوره دوم خرداد عده اي دنبال آن بودند يعني چه؟ اكبر گنجي كه در آن دوران وي را مشاركتي ها و ديگران جلو انداخته بودند تا حرف هاي دلشان را بزند در آلمان با صراحت به خبرنگار اشپيگل گفت، اصلاحاتي كه در ايران دنبال مي شود به اين معنا است كه از اين پس خميني را بايد در تاريخ ديد. بنابراين خيلي روشن است كه چرا سپاه بايد از اصولگرايي دفاع بكند و باز هم روشن است كه چرا دوم خردادي ها اين دفاع را به معناي ورود سپاه به سياست ارزيابي مي كنند.

*دكتر يدالله جواني